Chodzi tu o techniki, łączące relaksację i sugestię, uwalniające pacjentów z psychicznymi zahamowaniami i nastawionych obronnie do emocji powodujących komplikacje. Bardziej cenione w Niemczech i w Ame-ryce, są one tam stosowane znacznie szerzej niż w kra- j ach romańskich. Techniki te oddziałuj ą silniej na lęki chorego i ich konsekwencje psychiczne i fizyczne, niż na samą migrenę, która wymaga swoistego leczenia.

Reasumując – istnieje wiele możliwych terapii bez użycia leków chemicznych: wstępna rozmowa z psychologiem, pozwalająca określić sytuację i stan chorego kolejna, bardziej już dogłębna rozmowa, pozwalająca choremu odsłonić jego lęki czy poczucie winy

– rozmowy regularne, których celem jest stała i czynna pomoc psychologiczna choremu – tak zwana psychoterapia wspierająca – techniki interwencyjne, skierowane na konkre-tne dziedziny: relaksacja, biofeedback, terapie behawioralne, hipnoza, sofrologia

– terapie dogłębnie penetrujące psyche pacjenta, dążące do tego, by zrozumiał on w pełni (lub prawie w pełni) swe problemy mentalno-emo- cjonalne.