Gruźlica węzłów chłonnych tchawiczo-oskrzelowych z zaburzeniami wentylacji (niedodma, rozedma) Zaburzenia wentylacji — niedodma, rozedma – mogą powstać we wszystkich postaciach gruźlicy węzłów chłonnych tchawiczo-askrzelowych. Częstość zaburzeń wentylacji jest odwrotnie proporcjonalna do wieku dziecka.
Zaburzenia w upowietrznieniu odcinków płuc zależą od upośledzenia drożności oskrzeli doprowadzających mogą to być: zwężenie częściowe, zwężenie zastawkowe i całkowite zamknięcie światła oskrzela.
Zwężenie częściowe prowadzi zazwyczaj do rozedmy miernego stopnia. Zwężenie zastawkowe jest przyczyną.powstania-ro.zedmy wentylowej. W czasie wdechu oskrzele rozszerza się i powietrze wchodzi do odpowiedniego: odcinka
Zmiany w oskrzelach o płuca mimo istniejącej przeszkody. Przy wydechu oskrzele zwęża się, a istniejąca w nim zmiana uniemożliwia odpływ powietrza (ryc. 187 ). Całkowite zamknięcie światła oskrzela bez względu na to, czy jest zewnątrz- czy wewnątrzoskrzelowe, prowadzi do niedodmy.
Zmiany w oskrzelach zależą od umiejscowienia powiększonych węzłów chłonnych i rozległości tyc.h zmian. Ewolucja procesu gruźliczego w węzłach chłonnych tchawiczo-ośkrzelowych może prowadzić do ucisku na oskrzele lub wskutek bezpośredniego przejścia procesu gruźliczego z węzłów chłonnych na oskrzele (na wszystkie jego warstwy) do nacieczenia błony śluzowej i wpuklenia się jej do światła oskrzela. Jeśli proces postępuje dalej, dochodzi w miejscu nacieku do martwicy i wytworzenia się przetdki i ziarniny z wydalaniem mas serowatych do śwuatła oskrzela.
Węzły chłonne tchawiczo-oskrzelowe mogą przebijać się nie tylko do światła oskrzeli, ale również do osierdzia, opłucnej, przełyku, a nawet do naczyń krwionośnych. Wydalanie mas serowatych do oskrzela jest zwykle powolne, rzadko bywa nagłe. Nagła i rozległa perforacja węzłów chłonnych z obfitym wydalaniem mas serowatych daje bardzo burzliwe objawy kliniczne i wymaga natychmiastowej bronchoskopii (ryc. 188).
