Do przerostu trzeciego migdałka dochodzi u co drugiego dziecka, ale również są w tym gronie osoby dorosłe. Jeśli nasze dziecko często choruje, co najmniej raz w miesiącu, to wówczas musimy rozważyć, czy nie jest to właśnie ta choroba. Właściwie niegroźna, ponieważ wielu dorosłych funkcjonuje w miarę normalnie z przerośniętym trzecim migdałkiem i to często ze strachu przed zabiegiem. Tak naprawdę nie można się tego bać, ponieważ minęły bezpowrotnie czasy, gdy wycinano bez znieczulenia. Dawniej również była popularna metoda łyżeczkowania. Obecne stosuje się niewielką narkozę lub znieczulenie miejscowe i pacjent nie odczuwa żadnej niedogodności. Komplikacje również rzadko występują, a należą do nich przeziębienia. Po prostu tuż po zabiegu należy o siebie szczególnie dbać i przebywać w ciepłych pomieszczeniach. Dziecko z wielkim przerostem migdałka jest od razu zauważalne, ponieważ ma ogromne trudności w oddychaniu, które nasilają się w nocy. Może pojawić się niedosłuch prowadzący do głuchoty, zaś zwykłe przeziębienia trwają długo i praktycznie nie można ich wyleczyć. Takie dzieci również cierpią na brak łaknienia, czyli po prostu nie mają apetytu i chudną w oczach. Ich mowa jest także często zaburzona i gardłowa. Mogą się pojawić wady wymowy, niespokojny przerywany sen, podczas którego dziecko nagle zaczyna się dusić i łapać oddech.
