Leczenie farmakologiczne
Leczenie farmakologiczne polega na podawaniu małych dawek kwasu acetylosalicylowego (50-150 mg/24 h) oraz stosowaniu metyldopy (250-2000 mg/24 h), wybiórczych leków (3-adrenolitycznych (atenolol, do 100 mg/24 h, metoprolol do 200 mg/24 h, acebutolol do 400 mg/24 h), dihydralazyny (20-50 mg 2 x dziennie) lub werapamilu (40-120 mg/24 h). U takich chorych nie należy stosować rezerpiny, diltiazemu i antagonistów wapnia, pochodnych dihydropirydyny (nife- dypina, nizoldypina, nitrendypina, felodypina itd.), diuretyków i inhibitorów konwertazy angiotensyny I.
Chore z zagrażającym stanem rzucawkowym, charakteryzującym się wzrostem ciśnienia skurczowego >21,3 kPa (160 mm Hg) i rozkurczowego 5=14,7 kPa (110 mm Hg), nadmiernym przyrostem masy ciała, białkomoczem >2g/24 h, zwiększeniem kreatyninemii >177 (imol/l, zmniejszeniem liczby płytek krwi 5$ 100 x 109/1, urykemią >300 (.imol/1, hipokalciurią <1,5 mmol/24 h, bólami w nadbrzuszu, zaburzeniami widzenia, objawami rozsianego wykrzepiania śród- naczyniowego i uszkodzenia miąższu wątrobowego wymagają natychmiastowej hospitalizacji i pozajelitowej terapii hipotensyjnej. Ta ostatnia polega na dożyl-nym podaniu: – dihydralazyny (Nepresol) w dawce 6,25 mg lub – urapidylu (Ebrantil) w dawce 12,5 mg.